Benchmarking (pol. badania porównawcze lub analiza porównawcza) jest metodą zarządzania polegającą na regularnym porównywaniu procesów, wydajności lub praktyk działania przedsiębiorstwa z firmami przodującymi w danej branży, lub ze standardami branżowymi. Benchmarking może także obejmować powielanie działań innych przedsiębiorstw i wykorzystywanie ich doświadczenia biznesowego do polepszania własnych procesów w celu osiągnięcia przewagi konkurencyjnej.
Benchmarking polega na przeprowadzaniu analizy danych dotyczących funkcjonowania firmy, jej konkretnego działu, czy podjętych działań, np. sprzedaży danego produktu w odniesieniu do danych pochodzących z innych przedsiębiorstw lub innych zachodzących w firmie procesów. Tego typu metoda zarządzania jest szczególnie istotna dla organizacji dążących do stałego doskonalenia na wszystkich płaszczyznach działania firmy.
Do wskazywanych przez ekspertów korzyści benchmarkingu zaliczamy między innymi możliwość znajdowania obszarów poprawy i odkrywania nowych pomysłów wpływających na przewagę konkurencyjną, kompleksowe zrozumienie istoty i procesów mających miejsce w przedsiębiorstwie, a także inicjowanie w organizacji procesu czynnego uczenia się realizacji celów firmy. Ponadto stosowanie benchmarkingu może ułatwiać definiowanie efektywnych celów strategicznych, zrozumienie potrzeb klientów i udoskonalanie działania przedsiębiorstwa.
Aby uzyskać dostęp do większej ilości danych i wniosków, firmy często decydują się na stosowanie różnych rodzajów benchmarkingu. Do najpopularniejszych z nich zaliczamy:
Proces benchmarkingu obejmuje przede wszystkim określenie obszarów, które będą poddane analizie, a także tak zwaną identyfikację benchmarków (znajdowanie firm lub procesów uznawanych za najlepsze w dziedzinie). Kolejne kroki procesu obejmują gromadzenie niezbędnych danych, ich analizę i porównanie z własnymi wynikami, a także wnioskowanie - identyfikację najlepszych praktyk, wyznaczanie punktów odniesienia i wdrażanie metod w swoim przedsiębiorstwie.
.webp)
.png)
